Vanuit Tiel vertrokken samen met mijn ouders naar Molenhoek, vlak bij Nijmegen voor Molenhoeks makkie.
Dit is een trailrun wedstrijd over 10 km en leid over de mokerheide en door de omliggende bossen.
Bij aankomst in Molenhoek de auto geparkeerd bij het station en al lopende naar het start/finish gebied.
Het was nog erg fris met ongeveer 6 graden en twijfelde licht of mijn outfit warm genoeg zou zijn (korte broek/ shirt).
Dit was ongeveer 5 minuten lopen, daar moest ik bij Cafe de Wieken mijn start nummer ophalen.
Hierna was het tijd om op mijn gemak warm te gaan lopen
Het was goed te doen zo met die korte broek dat had ik niet verwacht
Ik stond in het startvak voor 40 tot 55 minuten, daar ik verwachte er ongeveer tussen de 45 & 50 minuten over te doen.
In het startvak voor me stonden Nederlandse toppers als Marco Koers, Mohamed Ali, Jeroen van Erp en Guus Janssen.
Na de start voelde ik me nog een beetje onwennig en moest moeite doen om mijn ademhaling goed te krijgen.
Gelukkig had ik dit redelijk snel onder controle en al voor ik het bos in liep ging alles lekker.
Het was een zeer mooi en gevarieerd parcours door de bossen, over de heide en langs weilanden.
Het ging erg goed en maakte vel tijd goed op de mensen voor me op de afdalingen.
Door het dragen van barefoot running schoenen had ik goed contact met de ondergrond en ging als een raket op de afdalingen.
De kilometers vlogen voorbij en wist constant een prima tempo aan te houden.
Het leek er op dat ik mijn target van 45 tot 50 minuten ruimschoots zou gaan halen.
Het was tijdens de race stuivertje wisselen met verschillende mensen.
Na iets meer dan 9 km kwamen we met 5 man het bos uit richting de finish.
Ik moest een gat laten van enkele 10 tallen meters op deze groep.
Maar met de finish in zicht kon ik er nog een flinke sprint uit persen om toch nog 3 van de 4 in te halen voor de finish.
Zodoende eindigde ik als 30e met een tijd van 42.24.
De race werd gewonnen door Mohamed Ali in een tijd van 32.59, echt een super tijd op deze trail.
Mijn ouders stonden vlak na de finish op met te wachten en hebben een hoop mooi foto's gemaakt.
Het is altijd super om hen te zien en extra motiverend na zo'n uitputtingsslag.
Ik was echt helemaal op, maar zeer tevreden met hoe de race was verlopen.
Het was heerlijk om weer eens op volle snelheid een 10 km te kunnen rennen.
Zeker omdat ik de laatste tijd natuurlijk meer gefocust was op het trainen van lange afstanden.
Nu begint het trainen voor de ultra's van volgend jaar.
Ik heb er zin in. Kom maar op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten