maandag 17 oktober 2011

Molenhoeks Makkie

Zondag 16 Oktober

Vanuit Tiel vertrokken samen met mijn ouders naar Molenhoek, vlak bij Nijmegen voor Molenhoeks makkie.
Dit is een trailrun wedstrijd over 10 km en leid over de mokerheide en door de omliggende bossen.
Bij aankomst in Molenhoek de auto geparkeerd bij het station en al lopende naar het start/finish gebied.
Het was nog erg fris met ongeveer 6 graden en twijfelde licht of mijn outfit warm genoeg zou zijn (korte broek/ shirt).
Dit was ongeveer 5 minuten lopen, daar moest ik bij Cafe de Wieken mijn start nummer ophalen.
Hierna was het tijd om op mijn gemak warm te gaan lopen
  
Het was goed te doen zo  met die korte broek dat had ik niet verwacht
Na het warm lopen was het tijd om nog even een keer naar de wc te gaan en plaats te nemen in het startvak.
Ik stond in het startvak voor 40 tot 55 minuten, daar ik verwachte er ongeveer tussen de 45 & 50 minuten over te doen.
In het startvak voor me stonden Nederlandse toppers als Marco Koers, Mohamed Ali, Jeroen van Erp en Guus Janssen.
Na de start voelde ik me nog een beetje onwennig en moest moeite doen om mijn ademhaling goed te krijgen.

Gelukkig had ik dit redelijk snel onder controle en al voor ik het bos in liep ging alles lekker.
Het was een zeer mooi en gevarieerd parcours door de bossen, over de heide en langs weilanden.
Het ging erg goed en maakte vel tijd goed op de mensen voor me op de afdalingen.
Door het dragen van barefoot running schoenen had ik goed contact met de ondergrond en ging als een raket op de afdalingen.
De kilometers vlogen voorbij en wist constant een prima tempo aan te houden.
Het leek er op dat ik mijn target van 45 tot 50 minuten ruimschoots zou gaan halen.
Het was tijdens de race stuivertje wisselen met verschillende mensen.
Na iets meer dan 9 km kwamen we met 5 man het bos uit richting de finish.
Ik moest een gat laten van enkele 10 tallen meters op deze groep.
Maar met de finish in zicht kon ik er nog een flinke sprint uit persen om toch nog 3 van de 4 in te halen voor de finish.


Zodoende eindigde ik als 30e met een tijd van 42.24.
De race werd gewonnen door Mohamed Ali in een tijd van 32.59, echt een super tijd op deze trail.
Mijn ouders stonden vlak na de finish op met te wachten en hebben een hoop mooi foto's gemaakt.
Het is altijd super om hen te zien en extra motiverend na zo'n uitputtingsslag.
Ik was echt helemaal op, maar zeer tevreden met hoe de race was verlopen.
Het was heerlijk om weer eens op volle snelheid een 10 km te kunnen rennen.
Zeker omdat ik de laatste tijd natuurlijk meer gefocust was op het trainen van lange afstanden.

Nu begint het trainen voor de ultra's van volgend jaar.

Ik heb er zin in.   Kom maar op

zondag 9 oktober 2011

Hoge veluwe halve marathon

Zondag 9 oktober afgereist naar Otterloo voor de halve marathon van de hoge veluwe.
Dit zou mijn eerste halve marathon worden op mijn vibram fivefingers.


Deze schoenen kregen veel aandacht tijdens het lopen naar de start en bij het warm lopen.
Ik voelde me erg goed en had enorm veel zin in deze wedstrijd.
Wilde graag onder de 1.35 lopen maar wist niet of dit reeel zou zijn dus had ingezet op een tijd onder de 1.40.
Ik wist dat, dat zeker haalbaar moest zijn.
De weersomstandigheden waren prima voor het lopen, 16 graden, een beetje wind en later in de race wat regen.
Om 10 voor 2 werden we weg geschoten voor 21.1 km door het park de hoge veluwe.
Het hele parcour leide over de fietspaden door het park.
Al snel had ik een lekker tempo te pakken waar ik ook het idee van had dat ik dat lang vol kon houden.
de eerste 5 km gingen in 21.43, wat ruim onder het schema van 1.40 was.
Liep nu in een groepje wat als streef tijd 1.30 had en wist dat ik hun vroeg of laat zou moeten laten gaan.
Het was echt heerlijk zo in de natuur lopen, had alleen liever trail gelopen dan op asfalt.
Na 43.23 had ik het 10 km punt bereikt en liep ongeveer 15 seconde achter de groep 1.30.
Nu begon ik een branderig gevoel te krijgen onder de bal van mijn voet.
Toch weerhield dit me niet om het zelfde tempo door te lopen.
Pas na 15 km ging het tempo iets omlaag, dit punt bereikte ik in iets meer dan 1.06.
Het ging nog steeds goed en lag op koers voor een tijd van 1.36.
Dus ruim onder het target van 1.40 en net iets boven de 1.35 die ik eigenlijk wilde.
Na 19 km stond er ieneens een bord finish 2 km in plaats van een bord 19 km.

Op een of andere manier motiveerde dit om nog even aan te zetten.
Ik haalde 2 a 3 man in en had de smaak te pakken totdat ik de eerste tekenen van kramp begon te voelen.
Uiteindelijk werd ik in de laatste km nog door 5 a 6 man ingehaald.
de laatste meters gingen echt op het tandvlees om echte kramp te voorkomen.
Uiteindelijk kwam ik binnen op de 39e plaats van 435 deelnemers in een tijd van 1.34.18.
Ik ben helemaal rondom tevreden en zie perspectieven voor groei in mijn barefoot ontwikkeling.

Heerlijk gelopen en mijn grenzen weer verlegt.

dinsdag 4 oktober 2011

Rocky mountain N.P.

Op maandag 12 September en vrijdag 23 september heb ik een ronde hard gelopen in Rocky mountain N.P.
Deze ronde ging van Cub lake trailhead over de weg naar Fernlake trailhead over de weg.
Vandaar uit begon de trail naar the pool, bij de pool ging het verder naar Cub lake en daarna weer naar Cub lake trailhead.
Dit was een ronde van iets meer dan 6 mile, ongeveer 10 km.

Fern lake trailhead

Bij Cub lake trailhead begon ik met lopen naar Fernlake trailhead dit was een stuk van ongeveer 1 mile over de weg.
Het was welliswaar onverhard dus het voelde wel als trail, na deze mile begon de echte trail bij Fern lake trailhead.
Het was al meteen enorm genieten van de overweldigende natuur in Rocky mountain N.P.
Moest in het begin wel een beetje wennen aan het lopen op hoogte (boven de 2500 meter)

Naar mijn verbazing was ik hier snel aan gewent en kon ik vanaf hier volop genieten van het lopen van deze trail.
Dit eerste stuk was nog niet zo stijl afgezien van af en toe een klein klimmetje.
Ik liep dit stuk voornamelijk langs een rivier richting the pool, en genoot met volle teugen van de natuur en van de vrijheid.
Dit is echt helemaal mijn ding, hier ben ik voor gemaakt.
                                                    The pool

 Voor mijn gevoel kwam ik vrij snel aan bij the pool, dit was een brug over de rivier bij een waterval.

Vanaf the pool ging het al vrij snel stijl omhoog naar Cub lake.
Dit was een zeer technisch stuk met veel rotsen en hoge stijgingspercentages.
Dit is overduidelijk waar ik het allemaal voor gedaan heb, dit is in Nederland echt niet mogelijk.
Ik voelde me echt als een kind in een snoepgoed winkel, wat was dit gaaf.

                                                   Cub lake


Na al dat klimmen keek ik vanaf de top uit over Cub lake.
Wat een prachtig uitzicht, werkelijk waar adembenemend.
Het stuk naar beneden was erg technisch, met veel rotsen.
Het was erg opletten waar ik mijn voeten neer moest zetten.
Hierna volgde een vlak stuk langs Cub lake waarin ik dus ten volle kon genieten van het uitzicht over het meer.



Na Cub lake was het een vloeiende afdaling met weinig rotsen, hier kon ik echt snelheid maken.
Het voelde alsof ik vloog over de trail zo soepel ging het, echt fantastisch.
Na dit stuk was het nog ongeveer 1 mile naar Cub lake trailhead, waar ik ook begonnen was.
Dit was een mooi en technisch stuk met veel rotsen en kleine klimmetjes en afdalingen.
Vlak voor het einde kwam ik langs een vlakte waar elanden graasde.
Toen ik daar langs rende draaide alle elanden zich om en keken naar me net zo lang tot ik voorbij was.
Dit was wel erg bijzonder om te zien.

 Vanaf dit punt was het nog een paar honderd meter naar Cub lake trailhead.
 De eerste keer heb ik er ongeveer 1 uur en 1 minuut over gedaan en de 2e keer heb ik er 59 minuten en 1 seconde over gedaan.
De 2e keer had ik ook mijn hartslagmeter om dus wist ik ook precies hoe lang ik er over gedaan had.
De eerste keer heb ik op mijjn telefoon gekeken toen ik weg ging en toen ik terug kwam en dit was 1 uur en 1 minuut.
De laatste keer heb ik nog aan mensen gevraagt of ze een foto van me wilde maken.
Dit is een fantastische ervaring, en zal ik niet snel vergeten.

                                                   I NOW RUN.